BETALEN

Op een van mijn verre buitenlandse reizen kwam ik samen met Poortman – die zijn hond had meegenomen omdat zijn vrouw er niet op wilde passen – in een hondenopvangcentrum in het DRIELANDENPUNT terecht.
Een keurig geheel waar we zijn hond gerust een dagje konden achterlaten.
We wilden ‘op stap’ en daar konden we de kleine viervoeter eigenlijk niet bij gebruiken.
Maar Poortman nogal ‘zunig van aard’, wilde eerst op de hoogte worden gebracht van de prijzen.
Dus alle moed bijeen geraapt om te vragen aan ‘den madam’ wat dat allemaal wel niet ging kosten – de inrichting in aanmerking genomen zou dit wel een borreltje of 3 schelen op een avond – de mán wel te verstaan…..
Voordat we daaraan toekwamen waren er nog een paar buitenlandse gasten voor ons die hun huisdier afleverden of ophaalden en met steeds meer toegespitste oortjes hoorde Poortman wat ze zoal te vertellen hadden.
Op de vraag of ze direkt af wilden rekenen zei een vriendelijke Engelsman:
‘No, no write it on my bill!’ ….
Poortman liep met gefronste wenkbrauwen wat naar voren en met nog meer aandacht voor het volgende slachtoffer – een leuke Francaise – hoorde hij haar zeggen:
‘Non, non ecrivez sur ma compte (uitspreken als ‘kont’)!’
Dus vol goede moed zei Poortman toen hij zijn hondje overhandigde op zijn mooiste plat Amsterdams:
‘Nee, nee, schrijf het voor mijn maor op je buik…’
Tja, die 3 borrels hebben we – weliswaar de man – uitgespaard, maar het arme dier vond het niet lekker buiten wandelend van gelagkamer naar gelagkamer door de vrieskou of wachtend voor de deur…