door Herman Aa
www.dierenadviesonline.nl
Inleiding
De sterilisatie is de meest uitgevoerde operatie bij de teef. Ongeveer 3O % van alle teven in Nederland is gesteriliseerd. De belangrijkste reden is natuurlijk de geboortebeperking – dus het voorkomen van de loopsheid – maar er kunnen ook medische redenen zijn om een teef te steriliseren, zoals baarmoederontstekingen, epilepsie, een afwijking aan het bekken, telkens terugkerende schijnzwangerschappen en suikerziekte.
In feite is het niet juist om van sterilisatie te spreken. Eigenlijk is een gesteriliseerde teef gecastreerd, immers eierstokken en ook de baarmoeder zijn geheel verwijderd. Ze wordt dus niet meer loops en kunnen dan ook geen pups meer krijgen.
Techniek
Voor de operatie moet de teef vasten. De reden hiervoor is dat sommige dieren kunnen braken tijdens/na de narcose. Als er dan voedsel opgebraakt wordt en dit komt in de luchtpijp terecht, is dit te gevaarlijk.
De hond wordt verdoofd, cq.onder narcose gebracht en op haar rug gelegd en nu wordt de buik geschoren en ontsmet.
De eigenlijke operatie kan beginnen, er wordt nu een snee via de buikwand gemaakt en baarmoeder en eierstokken worden opgezocht en verwijderd.
Alles wordt goed afgehecht met speciaal hechtmateriaal en de buik wordt weer gesloten. Op de operatiewond komt een wondspray en de operatie is voorbij.
Complicaties
Bij iedere operatie kunnen zich problemen voordoen, ook bij de sterilisatie.
De ernstigste zijn nabloedingen van de baarmoederhalsspier of van de eierstokstomp. Bovendien moet de hond altijd in de kliniek blijven tot zij goed uit de narcose is ontwaakt; in deze tijd controleren we de hond regelmatig.
Wondinfecties zijn een ander probleem, ze worden meestal veroorzaakt doordat de hond aan de hechtingen of de wond heeft gelikt.
Soms komt het voor dat de teef na de sterilisatie af en toe druppeltjes urine verliest. We zien het vooral bij de gevoelige rassen. Het is gelukkig goed te behandelen met medicijnen.
Een gesteriliseerde teef loopt wat meer risico om te zwaar te worden.
Het is daarom raadzaam, na de sterilisatie goed op de voeding te letten en de eerste maanden het gewicht van uw hond goed in de gaten te houden.
Gedrag
Een veel gehoorde vraag is of het gedrag van de hond verandert door sterilisatie. Het antwoord is simpel: een gesteriliseerde hond gedraagt zich net zo als een niet gesteriliseerde hond tussen de loopsheden in.
Leeftijd
Het is een fabeltje dat het beter zou zijn dat teven eerst een nestje krijgen voor ze te steriliseren. Als we kijken naar de kans op melkklierkanker op latere leeftijd blijkt dat teven die gesteriliseerd zijn voor de vijfde loopsheid veel minder risico lopen.
Ook baarmoederontstekingen komen natuurlijk niet voor bij gesteriliseerde dieren, hierdoor neemt de levensverwachting van een jong gesteriliseerde hond met ongeveer 2 jaar toe.
In onze praktijk geven we nu als advies om teven te steriliseren na de eerste loopsheid op een leeftijd van ongeveer 6-12 maanden. De operatie is dan simpel en de herstelperiode zeer kort. Meestal rennen ze na enkele dagen al weer door het huis.
Voor oudere teven is het beste om ze tussen de loopsheden in te steriliseren, de baarmoeder is dan het minst doorbloed. Het operatierisico blijft hierdoor beperkt.
Kosten
De kosten van een sterilisatie zijn oa. afhankelijk van het lichaamsgewicht en eventuele complicaties zoals bijvoorbeeld een baarmoederontsteking en de medicijnen voor de nazorg. We raden altijd aan de kap 7 dagen om te laten, zodat de hechtingen er niet uitgelikt kunnen worden.
Succes!!
