EEN RAAR WEEKJE
Soms heb je van die dagen, dat het allemaal anders loopt.
Afgelopen week had ik er zo een stelletje achter elkaar!
Ik moest helaas een aantal huisdieren in laten slapen en dat gaat bij ons vaak zo, dat dan de hele familie mét de kinderen erbij is. Dat is beter voor ze vertelde me ooit een psychologe.
Ze kreeg ze té vaak op haar spreekuur met vage klachten van niet goed verwerkt verdriet over hun lievelingsdier in hun jeugd.
Maar ik kan u verzekeren dat het geen pretje is, die huilende, soms hysterische kinderen.
En dan kan ik nog zo proberen het goed uit te leggen, dat het beter is voor ze, dat je het ze moet gunnen, omdat ze helemaal óp zijn en dat ze vaak veel pijn lijden, maar beroerd blijft het!
Maar het is voor de drommel niet gemakkelijk en ik word er niet echt plezierig van, ‘ík word dûr vaak niet goed van in de hoed!’
Als ik dan thuis kom en mijn kids vragen wat er aan scheelt, kan ik niet veel meer zeggen dan ‘Och het was errug druk op het spreekuur, ik ben moe…!’