EIGENGEREID??

EIGENGEREID??
Poortman ‘vêgt mie altied vreselûk de kaste uut’ en wel over het feit dat ík me zo kan opwinden over allerlei onzin in ons kikkerlandje: ‘Bekeurinkje hier, bekeurinkje daar’, ‘Wetje zus en wetje zo’!! Om er azijnpisser van te worden!!  Tja het zal wel iets te maken hebben met mijn jeugd.
Op de jongensschool in mijn geboortedorp – we mochten zelfs niet langs de meisjesschool of de openbare school lopen – had hoofdonderwijzer Simonetti al tegen mijn vader gezegd ‘ik hoop dat ie de ambachtsschool gaat halen’!!  Daarna ook ‘fijntjes’  4 jaar op kostschool Azelo moeten doorlopen!
Maar goed.
Ik ben onderweg en op een gegeven moment schiet me door het hoofd dat ik nog gebak moet halen – ‘mijn vrouw is morgen jarig’ – en ik ben gek op gebak!
Dus op weg naar de bakker in de grote stad zie ik een plaatsje om te parkeren, wil stoppen en warempel, daar gaat ‘den mobiel’ over.  Zonder erbij na te denken grijp ik het ding en probeer tegelijkertijd de auto in te parkeren.
Nu weet ik het wel dat ik een handsfree-systeem heb – met blue tooth nog wel – maar van de weeromstuit grijp je toch naar het apparaat zélf en daar komt dan geen geluid uit, dus leg je hem weer terug of drukt op allerlei knoppen en wég is de beller!
Goed, uiteindelijk staat de auto keurig op de P, ik stap uit en twee glimlachende of is het ‘glunderende blauw geüniformeerde agenten’ staan voor mijn neus.
‘Dat wordt een bonnetje meneer!’ 
Ik snel denken wat me te doen staat en besluit het op de manier van Poortman te proberen.
“Heren schrijf uw bonnetje, ik ga even een lekkere vla halen – mijn vrouw is vandaag jarig – kom zo weer bij u terug".
In de bakkerswinkel bestel ik mijn vla en vraag of ze er 2 kleine vlaaitjes bij willen doen.
Buiten gekomen overhandig ik de heren de kleine(ste) gebakjes, hopende dat de tactiek van Poortman iets uithaalt.

Meneer”, begint oom agent, “we zeiden nog tegen elkaar, als ie nou voor ons óók wat meeneemt verscheuren we de bon!”
Glimlachend ben ik naar huis gereden en heb samen met mijn vrouw een extra groot stuk uit de vla gesneden.
Bedankt Poortman, je had gelijk:  ‘Een vrindelijk mense trekt an ‘t langste end!’