ERBARMEN

ERBARMEN
‘Erbarmen is de grootste deugd van de mensheid. Een mens kan medelijden hebben en dit onderscheidt hem van de dieren’. Daar moet je toch altijd even bij stilstaan als je zo’n gezegde of ‘statement’ tot je probeert te laten doordringen.
‘Steetmunt? Keerl, keerl, ut wûrt steets ingewikkuldûr om met oe te proat’n!’, komt Poortman ertussen. Tja en dan wordt het nadenken nóg weer moeilijker.
Maar is dit zo? Kan een dier geen medelijden hebben? Als hun maatje ziek is likken ze eventueel de wonden, maar als ze té ziek zijn blijven ze juist ver bij hen uit de buurt! Gek hé. Of hebben wij mensen daar ook last van en wat is dan precies  ‘ERBARMEN’?
Voelen we ons daar goed bij en lost dat onze eigen tekortkomingen enigszins op? ‘Tuurlijk neet! Tekortkoming’n, oplöss’n? Anvull’n bedoel ie zeker of nog better INvull’n!’
In ieder geval lost een dier die de wonden van een soortgenoot likt en schoonmaakt niets in of op, hij hélpt ze gewoon. Hij heeft erbarmen in de juiste betekenis van het woord – PUNT.