Het Spreekuur
Hoe gaat het? Problemen?
Zo wordt iedereen in mijn praktijk begroet die binnenkomt en de reacties hierop verschillen nogal eens.
Zo van: ‘Ja, anders stond ik hier niet!’ tot: ‘Neu, hij mot zijn jaarlijkse prikkies, u had toch ‘n kaartje gestuurd!’
Meestal gaat het er gemoedelijk aan toe want ook de dieren zijn aan ons gewend en laten onderzoek en prikjes zonder problemen toe, wetend dat er een lekker koekje of een aai over de kop op ze wacht na afloop van de sessie.
Alhoewel… bij slangen, leguanen, ratjes, konijnen en papegaaien gaat dat weer wat moeilijker.
Gezellig is het altijd wel in de wachtkamer.
Enthousiaste dieren zitten er lekker bij elkaar, maar soms ook bange en die mogen op afspraak komen.
We hebben mensen die bijna wekelijks komen – voor de gezelligheid – en ook die maar 1x per jaar verschijnen of nog minder vaak.
Door de euro blijkt het allemaal wat moeilijker betaalbaar geworden en ik snap er dan ook weinig van wie ons dit betaalmiddel zo duur in de maag heeft gesplitst.
Maar goed ‘ut geet mar um cent’n’ en de leut is belangrijker toch?’
En ‘leut’ heb ik in mijn vak, ik zou me niet wat anders kunnen voorstellen!
