Dieren vaak overgevoelig voor stoffen in omgeving
door HERMAN AA
Een dierenarts komt in zijn praktijk veel dieren met huidklachten en jeuk tegen. We zien ze onophoudelijk bijten, likken en krabben, soms tot bloedens toe. Een belangrijke oorzaak is een overgevoeligheidsreactie. Maar de meeste dieren met jeuk hebben geen allergie.
De problemen worden veroorzaakt doordat het dier overgevoelig is voor bepaalde stoffen in zijn omgeving. Zoals hooikoorts een allergische reactie is op graszaad en dergelijke, blijken bij honden huisstof, huisstofmijten, huidschilfers van mens en kat en het speeksel van de vlo meestal de boosdoener.
Ook van voedsel wordt wel gezegd dat het allergieën zou opwekken, maar uit onderzoek blijkt dat toch maar een klein deel van de overgevoeligheidsreacties aan voeding te wijten valt.
Afweerreactie
Als een dier in contact komt met een stof die niet in zijn lichaam thuishoort, reageert hij hierop met een afweerreactie. Bij een allergische reactie gebeurt dit ook, maar dan overdreven. Er is dus sprake van een soort paniekreactie van het lichaam op een betrekkelijk onschuldige stof.
Het meest opvallende verschijnsel is jeuk en dan vooral aan kop, oorschelpen, poten en buik. De dieren likken en knagen aan hun poten en tenen, schuren met hun kop over de grond en krabben aan buik en oren. De huid kan door de voortdurende irritatie zwart worden door pigmentvorming en er zitten soms kleine puistjes op, die later openbarsten en korstjes vormen.
Allergieën komen voor bij alle rassen, maar bij sommige rassen zien we duidelijk meer problemen dan bij andere, met name bij golden retrievers, terriërs en poedels.
De meeste dieren met jeuk hebben geen allergie. De belangrijkste oorzaak voor jeuk blijven vlooien en anaalklierontstekingen. De jeuk zit dan bij de staart en op de rug.
Ook luizen, teken, vachtmijten en schimmels kunnen huidklachten geven. Bovendien bestaan er ziekten van de huid zelf. Het is dus van belang eerst alle andere oorzaken voor de huidproblemen uit te sluiten.
Als is vastgesteld dat het om een allergie gaat, dan zijn er verschillende manieren om dit te behandelen. Met medicijnen is het goed mogelijk om de klachten de kop in te drukken. Dit leidt echter niet altijd tot blijvende genezing. Uw dier zal dus levenslang af en toe medicijnen nodig hebben.
Een tweede manier van behandelen is desensibiliseren. We moeten dan eerst weten waardoor de allergie wordt veroorzaakt (allergietest). Daarna wordt de patiënt gedurende enkele maanden ingespoten met een toenemende dosis van de stof die de problemen veroorzaakt.
Op deze wijze hopen we het lichaam aan de stof te laten wennen, waardoor na verloop van tijd de allergie afneemt. De kans op succes is ongeveer 65%. Slaagt deze methode, dan is het dier meestal voor lange tijd van zijn probleem verlost. Soms is het nodig om de behandeling op een later tijdstip te herhalen.
Heeft het dier een voedselallergie, dan is het zaak een soort voer te kiezen waarbij de klachten wegblijven. De simpelste oplossing is een speciaal dieetvoer te geven.
Uit het feit dat bepaalde rassen duidelijk meer problemen hebben, mogen we aannemen dat het in zekere mate erfelijk is bepaald. Inmiddels is ook gebleken dat sommige lijnen binnen een ras meer problemen hebben. Het is raadzaam terughoudend te zijn bij fokken met allergische dieren.
zie ook >>Allergie bij hond en kat
ANAALKLIER
Honden en katten met anaalklierproblemen kunnen worden geholpen met een operatie waarbij de anaalzakjes worden verwijderd.
Ook kunnen ze worden uitgedrukt of gespoeld, maar dan komen de klachten terug omdat het spiertje rondom het anaalzakje niet goed functioneert. Anaalklieren zijn alleen nodig in de natuur om het territorium van hond of kat af te zetten. Als huisdieren kunnen ze makkelijk zonder.
Na een operatie zijn de honden en katten gemakkelijker te behandelen voor allerlei allergieën en huidaandoeningen, omdat de anaalklierontsteking vaak de onderliggende oorzaak is
