KINDEREN

Het is soms wel en beetje gênant, maar het is nu eenmaal niet anders.
Toen mijn vader vroeger aan het ontbijt zijn verhaaltjes wilde voorlezen ~ hij schreef 25 jaar lang de rubriek ‘Bernaards’ in het Sallands Dagblad ~ moet hij aan de hoofden van zijn 7 kinderen gezien hebben ‘dat we het wel gehoord en gezien hadden’, om het zo maar te zeggen.
En wat overkomt míj?
Mijn bloedeigen liefjes kijken nét zo wanneer ik mijn verhaaltjes probeer voor te lezen!
Het zijn blijkbaar verhalen die hen of té bekend voorkomen of het interesséert ze gewoon geen bal.
Jammer eigenlijk.
Maar geen nood, mijn kids schrijven als een speer, dus ik oefen al in onbehoorlijk ongeïnteresseerd van me afkijken, voor als ze me hun eerste stukjes voor gaan lezen.
Alhoewel….eigenlijk zou ik apetrots moeten zijn als ze het gaan doen.
Inderdaad, net zo apetrots als Bernaards toen….