Narigheid

Narigheid
Soms kom je het in je leven tegen en weet je direct, ‘dat wordt narigheid’! ‘t Kan lang duren, het kan gelijk ontstaan, maar het komt er een keertje van! Of het nu de patiënt zélf is of de eigenaar, dat maakt niets uit.
Het is ook niet belangrijk waar het om gaat hoor – een volgens hen net niet helemaal de juist gestelde diagnose, een rekening die ze niet aanstaat – vooral de notoire wanbetaler kan daar wat van – een behandeling die te lang duurt, een operatie die ze liever niet zouden willen, het maakt niet uit: 
‘ût kump dûr gewoon ûn keertie van!’
Enne, kun je het voorkomen?
Tuurlijk – veel beter naar je innerliijke stemmetje luisteren, zegt mijn vrouw altijd – en er direct gehoor aan geven, of zeggen dat het niks gaat worden met deze dierenarts-eigenaar-relatie en ze direct de adressen van een aantal collegae meegeven, dan hebben ze wat te kiezen en dat alles onder het motto: ‘voorkomen is beter dan genezen’!  Ik doe dit gemiddeld zo’n 2 keer per jaar; heb ik geleerd van een Canadese collega en het heeft een heilzaam resultaat.
Maar gelukkig is 99,9 % tevreden en dat maakt het vak zo leuk. Ok, toegegeven, die enkeling maakt het toch wel ingewikkeld en soms vervelend moeilijk. Maar goed, ‘as’t makkelûk was kon iederene ût!’, zei mijn vader altijd.
En zo is het.