SCHATJE

SCHATJE
Het is weer gelukt! Op weg naar onze vakantiebestemming wilden we halverwege ter afwisseling eens slapen in een klein landelijk hotelletje, een chambre d’hôtes. Dus daar kwamen we dan in Nuits St.George een ommuurd oud jachthuisje met wat bijgebouwtjes binnen.
En wat liep daar rond? Zo’n 17 katten; gelukkig zonder kittens dacht ik nog! Maar ‘s morgens keek ik uit het raampje en zag een klein zielig kitten op het grind van een weekje of 2 oud – hooguit.  En ja hoor we kregen het kleine ding mee, werd niet verzorgd vlgs. de eigenaresse en alle kittens werden door de labrador des huizes gemolesteerd. Dus zaten we 10 minuten later bij de plaatselijke veterinair om flesjes, poezenmelk, etc. aan te schaffen. De hele vakantie was het schatje voor en schatje na, in het Frans natuurlijk want toen sprak ie nog geen Nederlands.
‘Skatje……Doar hebt ze óe vast en zeker niet met bedoeld’, aldus Poortman. ‘Dat klopt jongen, dat is onze nieuwe poes’. ‘En ie hadd’n dur nog mar zesse!’! ‘Tja en 3 honden… enne ze vinden Schatje allemaal een schatje!’.